بداهه های نیمه دوم فروردین

نیمکت
سی و یکم فروردین ۱۳۹۶

یادش بخیر! اینجا نشستی روزی با من
گفتی ز فرداها، کمی خندیدی با من
حالا تو رفتی، مانده ام تنهای تنها
تقصیر گردون بوده رفتن، یا تو یا من

کل کل
سی و یکم فروردین ۱۳۹۶

"بی همگان به سر شود بی تو به سر نمی شود" *
مادر و خاله بی گمان، مثل پدر نمی شود
کشف جدید شعر من، جمله ی انتهای شعر:
دختر اگر گهر شود، نصف پسر نمی شود
* حافظ

نفرین و دعا
سی و یکم فروردین ۱۳۹۶

"هرکه مارا یادکرد،ایزد مر اورا یار باد
هرکه مارا خوار کرد، ازعمر برخوردار باد" *
سعدی کرده صد دعا گر دشمنان را میکنم
بنده نفرین که الهی درد او بسیار باد
آن طبیبی که گرفته صد ویزیت از این حقیر
بار الها جسم و جانش تا لحد بیمار باد
من فقط تب داشتم روزی که رفتم پیش او
حال که کلیه ندارم، جان او تبدار باد
یا همان آقا مدیر شرکت قبلی که او
کرده اخراجم الهی سال نو بیکار باد
بارالها هرکه رایش را به تیم ما نداد
سفره اش بی نفت، منزلگاه او در غار باد
بعد این ابیات پر نفرین دعایی لازم است
هرکه مارا یادکرد،ایزد مر اورا یار باد
* سعدی

چشم تو
سی و یکم فروردین ۱۳۹۶

"گل کرده باغی از ستاره در نگاهت" *
پنهان شده خورشید در چشم سیاهت
داری دو ابرو چون کمان و روی چشمت
با مژّه ها گشته مسلح این سپاهت
* حسین منزوی

ادعا
سی و یکم فروردین ۱۳۹۶

سعدی شده از پیروان شعر بنده
زیرا سخنهایم تمامش وعظ و پنده
حافظ، همان مرد خدا شد عاشق من
ازبس که شیرین شعر بنده مثل قنده
سلمان سعد آن شاعر شوریده عمری
در بند شعرم گشته و درگیر بنده
دیروز صائب آمد و شرمنده پرسید
استاد! دیوان شما، یک دوره، چنده؟
ابیات بالا را برای خنده گفتم
لطفا بخوانیدش فقط از بهر خنده

غزل
سی و یکم فروردین ۱۳۹۶

خداحافظ غزل! ای رفته از یاد
کجا رفتی؟ کجایی شور فریاد
شده دنیا پر از هایکو، سه گانی
سپید و حجم شور و عشق فرهاد؟
ترانه با تمام شور و حالش
چو بیتی از غزل ما را کند شاد؟
قصیده یا رباعی گرچه پیرند
به پیش تو شبیه طفلِ نوزاد
غزل! روحی برای شعر ایران
وطن را بی تو این دنیا مبیناد
الهی باشی و هرگز نگویم
خداحافظ غزل! ای رفته از یاد

شعر- زن
سی و یکم فروردین ۱۳۹۶

بی روسری، با روسری، عشق منی تو
من جسمم و بی روح، روح این تنی تو
دیوانه کردی شاعران را ، چیستی تو؟
تو شعر مطلق؟ یک غزل؟ نه، یک زنی تو

شکار
سی و یکم فروردین ۱۳۹۶

با روسری در شعر من عشقی بکار و
بیت دو ابرویی برای من بیار و
امشب لبان آتشین را سرخ تر کن
آتش به روی گونه ی سردم گذار و
با دام گیسو ، دانه ی خالت برایم
آماده کن امشب بساط یک شکار و
من را بگیر و با خودت از این زمستان
مهمان نما در دامن همچون بهار و
دیوانه تر کن شاعر دیوانه ات را
با روسری در شعر من عشقی بکار و....

امشبِ من
سی و یکم فروردین ۱۳۹۶

بر روی مویت روسری جا دارد امشب
چشمان من میل تماشا دارد امشب
در شعر این دیوانه بیت ابروانت
گویا خیال شور و غوغا دارد امشب

روسری
سی و یکم فروردین ۱۳۹۶

شعری نهان کردی به زیر روسری ؟ نه؟
دل را نمودی خود اسیر روسری؟ نه؟
رودی طلایی، آبشار گیسویت را
جاری نمودی در مسیر روسری؟ نه؟

مشکل عشق
سی و یکم فروردین ۱۳۹۶

زن دارم و دلبر نمی خواهم عزیزم
یک بیت و شعر تر نمی خواهم عزیزم
بی روسری دیوانه ام کردی ولیکن
یک مشگل دیگر نمی خواهم عزیزم

مخفی کاری
سی و یکم فروردین ۱۳۹۶

دیوانه ام اما نه این اندازه بانو
کو روسری؟ کو عشق خوب و تازه بانو؟
مخفی تو را من کرده ام از همسر خود
از بهر تو هم همسر من رازه، بانو

در پاسخ به بیت:
من را بیا با همسر خود آشنا کن
باب قشنگ آشنایی را تو وا کن

شاعر نامرد
سی و یکم فروردین ۱۳۹۶

یک روسری ، یک شعر و یک راز نهانی
پیرانه سر رفتن پی عشق جوانی
یک زن میان خانه و بیرون خانه
یک دلبر دیوانه و ابرو کمانی
در گوشی نام این یکی : "منزل" ولیکن
آن دیگری: "مشتی رجب،مهدی،فلانی"
یک کادو بهر این : برای روز همسر
روز ولنتاین بهر آن : خرس، آنچنانی
القصه صد فریاد از این مردان شاعر
این آب زیر کاهِ نامرد، آنکه دانی

حریم آهوها
سی و یکم فروردین ۱۳۹۶

اینجا حریم آهوان بی پناه است
تنها امید بی دلان پر گناه است
اینجا خدا هم بر زمین دارد نگاهی
اینجا همیشه سبز و خرم زین نگاه است
اینجا ز گنبد تا در و ایوان طلایی
قلبش طلا گردد هرآنکه رو سیاه است
باید کبوتر بود و پر زد دور گنبد
اوضاع کفترها دراینجا روبراه است
این شعر وقف کفتران و آهوانش
اینجا حریم آهوان بی پناه است

یار و رای
سی و یکم فروردین ۱۳۹۶

ما یار را خواهیم و او هم رای ما را
از بهر رای ما بنا کرده ریا را
قدرت چو خرما گشته شیرین بهر ایشان
خرما و خر می خواهد و گاهی خدا را

تنها
سی و یکم فروردین ۱۳۹۶

یک پیج: پیج مرد خسته، هشتگِ تنها
یک استیکر: یک چشمِ بسته، هشتگ تنها
یک فالوور: تنها خود این شاعر مُرده
یک پست : قلبم راشکسته، هشتگِ تنها

معجزات انتخابات
سی ام فروردین 1396

"نیست دیگر بحثِ ارشاد و حجاب
هست ایامِ حضور و انتخاب" *
داری روبنده اگر یا با روسری
سر اگر لخت است و مویت چون شراب...
بر سر رو ریش داری یا که نه
گر که بیداری، اگر هم مست خواب....
پیتزا گر می خوری چون غربیان
یا که هستی شرقی و اهل کباب...
پرفسور هستی اگر یا دکتری
یا که دشمن هستی با مشق و کتاب....
چُل منی گر مثل بنده عیب نیست
یا اگر هستی تو هم حاضر جواب....
وقت ،وقت کسب رایِ ما ز توست
بهر خدمت کردن، آنهم بی حساب
پس بیا تا پای صندوقها، بده
رای خود را به من ای عالی جناب
تو عزیزی بهر من در این بهار
هست ایامِ حضور و انتخاب
* حوا دلاور

سرخابی
سی ام فروردین 1396

دل برده ای امشب عزیز من زدستم
احساس خوبی دارم، انگاری که مستم
آبی ترین مرد وطن هستم ولیکن
قرمز که می پوشی تو را من می پرستم

تبخیر
سی ام فروردین 1396

دیگر دود از کله ام بر نخواهد خواست
جوری نگاهم کردی
که وجودم را تبخیر کردی

محدودیت نشر
سی ام فروردین 1396

شده آقای شاعر منبع دود
همه هستند، اما گشته او "بود"
ز بس که گشته بود از سوی ارشاد
برای نشر و چاپ شعر محدود

شاعر تاکسیران
سی ام فروردین 1396

می گفت که شاعرم ولی در تهران
من صاحب تاکسی گشتم و تاکسیران
خواب از سر من ربوده حرفش ،گفتم
دربست، برو جام جم ای شاعر جان

مرد!!!
سی ام فروردین 1396

محشر شدی، بدجوری دل بردی تو از من
روح و روان را ول کن، از امشب فقط تن
قرمز نپوشی می زنم من توی گوشَت
امشب خفن احساس مردی دارم ای زن!

بهانه ی شرم
سی ام فروردین 1396

دل بردنت با شعرِ زیبا ماهرانه است
احساس تو مافوق هرچه عاشقانه ست
با گونه ای قرمز ز ماچ آبدارت
شرم و حیا امشب برای من بهانه ست

چشم آبی
سی ام فروردین 1396

احساس را ول کن، که این دل جای تنگی ست
این دل هواخواه دو تا چشم پلنگی ست
قرمز ترین لب را تو داری، چشم آبی!
این همنشینی بین سرخابی، زرنگی ست

زوج شاعر
سی ام فروردین 1396

ما هر دو تا شاعر، بداهه گو و ماهر
احساسی و دل داده ی قرمز به ظاهر
تو عاشق پیروزی و من عاشق لب
به به عجب زوجی! دوتا دیوانه! شاعر

بیست
سی ام فروردین 1396

من مال تو ، تو مال من، این جمله از کیست؟
احساس دل دادن، مگر این عاشقی نیست؟
لب های قرمز داری با طعم جوانی
در دلبری باید بگیری نمره ی بیست

مزه ی لب
سی ام فروردین 1396

احساس دل دادن عجب خوب و باحاله
آدم که عاشق می شه دنیاش یک خیاله
لب قرمزِ خوشگل، چه طعمی داره لبهات
یک طعم گس، خوشمزه ، مثل یک چاغاله!!!

کویر بارانی
بیست و نهم فروردین 1396

"من کویرم ، که سراپا هوس بارانم
عاشقت هستم و یک حسرت بی پایانم" *
سیب سرخی تو و من آدمم و دیوانه
تو بهشت منی و منتظر شیطانم
چشم تومعجزه،لب معجزه، موها زطلا
عمری در روی تو ای معجزه! سرگردانم
خنده ای روزی به رویم تو نمودی بانو
من پس ازآن به همه عمر خودم خندانم
خنده ات شورشی در جان و دل من انداخت
آتشی! عشقی و افتاده ای تودر جانم
آتشت خشک وترم را به فنا داده عزیز
من کویرم ، که سراپا هوس بارانم
* مهدی عنایتی

شرح حال
بیست و نهم فروردین 1396

"شرح دلتنگی من بی تو فقط یک جمله ست" *
شاعری رگ زده از دوری تو،رفته ز دست
با تو اما سخن و شعر عوض می گردد
جام لب رفته به تاراج و شده شاعر، مست
* مهدی اخوان ثالث

بی تو
بیست و نهم فروردین 1396

"بی همگان به سر شود بی تو به سر نمی شود" *
کندن ریشه های تو، جز به تبر نمی شود
هاله که رفته با لولو، آمدنت چه بوده است؟
مسخره کردن وطن، جور دگر نمی شود؟
* مولانا

اقرار خودمانی
بیست و نهم فروردین 1396

"خودمانیم، یار هم نشدیم
مایه ی افتخار هم نشدیم" *
هی خزان رابه هم عطاکردیم
قدّ یک گل بهار هم نشدیم
خورده کفتار هیکل مارا
وقتی که ما شکار هم نشدیم
دشمن از خون ما شده سر مست
بعد از اینکه خمار هم نشدیم
حقمان است بار مان بکنند
مامگر هی سوارهم نشدیم؟
شرم ما را دلیل لازم نیست
ما که جز ننگ وعار هم نشدیم
بر سر سفره پیش هم اما
خودمانیم یار هم نشدیم
* زهره هوشیار

کرامات محمودیه
بیست و هشتم فروردین 1396

"با صدایت رادیو در جام جم تعطیل شد
عشوه کردی،خطبه ها هم بیش و کم تعطیل شد" *
با زن و بچّه به آمریکا سفر کردی و بعد
گاف دادی بس خفن، آن هاله هم تعطیل شد
بعد هم که رفتی در آن مجلس ختم عجیب
تا بغل واکردی آنجا، غصه، غم تعطیل شد
هرکجایی را که با دستت نمودی افتتاح
از کرامات دو دستانت بگم؟ تعطیل شد
جنبش و حرکت نمودی باز هم ای ناقلا
آمدی، با پیت، حتی کود و سم تعطیل شد
چار سال آرام خوابیدیم شبها و کنون
آمدی ایام خوب عیش و لم تعطیل شد
مانده تنها یک کرامت از تو باقی در جهان
با صدایت رادیو در جام جم تعطیل شد
* علی محمدی

قفس عاشق
بیست و هشتم فروردین 1396

پرنده ی عاشق
تنها یک شب در قفس بود
دق کرد
اما
نمی دانم
آن شب چه خواند
که میله های قفس هم
هر یک پرنده ای شدند
پرنده ای عاشق

کاندیدای تکراری
بیست و هشتم فروردین 1396

"آقای فلان دوباره کاندیدا شد" *
سلطان چاخان دوباره کاندیدا شد
گفتند : نیا ! با رفقایش آمد
مخفی و نهان دوباره کاندیدا شد
افغانی نبود، حضرت محمودش
همچون مغولان دوباره کاندیدا شد
یک دوره نموده استراحت، حالا
پر تاب و توان دوباره کاندیدا شد
احزاب که رد نموده اند آقا را
از حزب خران دوباره کاندیدا شد
دیوانه، ترامپ شرقیِ این دنیا
آقای فلان دوباره کاندیدا شد
* حسین گلچین

عجیب الخلقه
بیست و هشتم فروردین 1396

"عجایب خلقتی دیدم در ایران" *
کتوله بود و کوته بین و لرزان
خدای کاشت جنگلهای در پیت
معلم در کلاس درس شیطان
بغل واکن ترین انسان دنیا
به هرجایی که او گردیده مهمان
نمودار آفرینی خوشگل و ناز
که دارد توی جیبش لیست، پنهان
کسی که زلزله بوده به کشور
قوی تر زانکه آمد روزی کرمان
کسی که کرده ویران کشورش را
ز مشهد تا به سر مرزِ مریوان
از این سو هم از آبادان آباد
برو تا به بالاهای گیلان
خلاصه گشته کاندیدا الف . نون
به همراه تمامیِ رفیقان
ندارد شرم، بعد از نهی محکم
دوباره آمده محکم به میدان
خداوندا به حق هشت و چارت
بلایش را از این کشور بگردان
* حسین گلچین

جیب بر
بیست و هشتم فروردین 1396

"مدیون منی دست به جیبت ببری" *
یا هدیه برای بنده روزی بخری
تو جیب مرا نزن! غلامت هستم
ممنون تو می شوم اگر ور بپری
* علی صفری

صله
بیست و هشتم فروردین 1396

در عالم عاشقانه تو ، شعر تری
یک جورِ قشنگ و محشری، دردسری
یک بوسه برای بیت بالا کافی ست
"مدیون منی دست به جیبت ببری" *
* علی صفری

کله خر
بیست و هشتم فروردین 1396

هم پاچه خور و هم اینکه تو کلّه خری
بی کله در عشق، لاتی و کله خری
از تیزیِ توی جیب تو می ترسم
"مدیون منی دست به جیبت ببری" *
* علی صفری

شرط
بیست و هشتم فروردین 1396

در جیب من از بداهه مانده اثری
من ماندم و نامه ها و چشمان تری
تا پاک نکردی اشک چشمان مرا
"مدیون منی دست به جیبت ببری" *
* علی صفری

نامه
بیست و هشتم فروردین 1396

گفتم که خلاف و آخر شور و شری
چشمان تو قهوه، تلخ، آن هم قجری
در جیب تو نامه ایست پر عشق و امید
مدیون منی دست به جیبت نبری

چایی نودی
بیست و هشتم فروردین 1396

یک چایی بده! ضعیفه! هی! ور بپری
من با تو ام ای عیال من، های! زری!
من محو نود شدم، کجایی؟ دِ بجنب
مدیونی اگر دست به جیبم ببری

دست و دلباز
بیست و هشتم فروردین 1396

نامردم اگر با تو به بالا نپرم
یک سیب زباغ حق برایت نخرم
گر قیمت آن تمام دنیا باشد
مدیون تو ام دست به جیبم نبرم

ریسک
بیست و هشتم فروردین 1396

من می برمت میان دنیای خودت
همراه تو ، توی باغ رویای خودت
آنجا من و تو دو تایی تنها... اما
از خوب و بدش، تمام آن پای خودت

فقط آه
بیست و هفتم فروردین 1396

تا کی ز من اصرار و ز دلبر فقط انکار
این شهر شده یک قفسِ تنگ و دل آزار
بگذار که آهی بکشم از ته سینه
ای بغض! بیا دست از این حنجره بردار

نفس بریده
بیست و هفتم فروردین 1396

" نفس نفس شده ام ، واژه واژه شعر و کلام
که قطره قطره ی جانم ، غزل سروده مدام" *
مرا که یوسفم و مصر را شنهشاهم
گرفته عشق زلیخای کافری چو غلام
هزار شعر و غزل گفته ام ولی چشمش
فکنده آتشی و دوده گشته شعر و تمام...
و سوخت جان و دل من ، نه سوخت جان و دلِ
فقیه و عامی و شیخ و هرآنکه پخته و خام
و عشق کرده چنان از خودم مرا بی خود
که رفته است زِ یادم، شروع شعر، سلام
بریده ام به خدا، خسته ام کمک بکنید
نفس نفس شده ام ، واژه واژه شعر و کلام
* سهیل سوزنی

چشمهایش
بیست و ششم فروردین 1396

بیت دو ابروی به روی چشمهایش
راز نهان، راز مگوی چشمهایش
تر شد دوچشمش، شاعری دیوانه گفتا
شبنم زده امشب سبوی چشمهایش

معلم پریشانی
بیست و ششم فروردین 1396

"عشقت آموخت به من رمز پريشاني را
چون نسيم از غم تو بي سر و ساماني را" *
از لب لعل تو و چهچهه ی چشمانت
شاعر آموخته آداب سخن دانی را
بیت ابروی تو بیت الغزل عشاق و
زیر و رو کرده دو ابروت غزل خوانی را
بیت ابروی تو وچهره ی زیبات امشب
کرده شرمنده ی خود حافظ و هم مانی را
زیرابروت دو تا چشم خمارت بانو
کرده برپا به جهان مذهب ویرانی را
از لبت معجزه ی بوسه برایم بفِرست
باید آغاز کنم، معجزه درمانی را
شد پریشان سر زلفت به نسیم سحر و
عشقت آموخت به من رمز پريشاني را
* حسین منزوی

دودل
بیست و ششم فروردین 1396

"پای باران بازشد، در بغض چشمانم ولی" *
بغض تلخی درگلو گردیده مهمانم ولی
در ته قلبم کمی امید و ترسی مانده و
در میان ترس و این امید حیرانم ولی
* آرش مهدی پور

گرسنه
بیست و ششم فروردین 1396

ما لقمه ای از سفره ی اوباش نخوردیم
جز ضربه ز کفاش و ز نقاش نخوردیم
لب سوخت، دهن سوخت، ولی جان عزیزت
خوردند کباب و چلو، ما آش نخوردیم

توبه کار
بیست و ششم فروردین 1396

خیابان، پنجره، قلیان و کافه
خدایی مصرع بالاخلافه
فقط بن بست، دیوار و نماز و
دعا، اونم بی هیچ حرفی اضافه

انتخابات
بیست و ششم فروردین 1396

"دنياي خنده داری ست دنياي انتخابات
از دهخدا نپرسید معنای انتخابات" *
گم گشته بین مردم، یک سنگ پا گمانم
در ازدحام خدمت، غوغای انتخابات
آنقدر بیشماراست، آماده بهر خدمت
در فاطمی در آمد، بابای انتخابات
یک عمر بافِراری خوش بود و با بی ام و
اما خریده حالا، تیبای انتخابات!
تیبا خریده تا با، ژست خرید ملی
از خود کند تمام، آرای انتخابات
دل برده ازتمامِ مرد و زن و جوانها
این نوعروس پیر و زیبای انتخابات
محمود آمد و گفت،شاعر به خنده دیگر
دنیای خنده داری ست دنیای انتخابات
* سعید مسگر پور

شور انگیز
بیست و ششم فروردین 1396

"در من دلسنگ، شور انتظار انداختی
ماهی مرداب را در جویبار انداختی" *
این منِ آزادِ از بند جهان کهنه را
با مهار زلف خود در صد مهار انداختی
من یقین دارم که ای گیسو کمندم پیش از این
با کمند گیسویت صدها سوار انداختی
من زمستانی ترین شاعر در این شهرم ولی
با لب لعلت به شعر من بهار انداختی
سالها بیتی نگفتم من ولی با بوسه ای
طبع شعرم را عزیز من،به کار انداختی
ناگهان رفتی، دلم بدجور داردشور تو
در من دلسنگ، شور انتظار انداختی
* سجاد سامانی

باز آمد
بیست و ششم فروردین 1396

"باز غمی آمده در دل افکار ما" ؟
آمده در صحنه آن یار جفاکار ما
برد دکلها همه، دفعه قبل و کنون
آمده اودر پیِ خشتک و شلوار ما

دریای بی پایان
بیست و چهارم فروردین 1396

"فرو رفتمٖ به دریایی که نه پای و نه سر دارد
ولی هر قطره‌ای از وی به صد دریا اثر دارد" *
به شوق وصل او دل را زدم بر موج زلف او
ندانستم که هر موجش، گهر نه، صد خطر دارد
درختی سبزم و دلخوش، به لطف باغبان اما
ز بخت بد به دستانش، فقط داس و تبر دارد
دو چشمم وقف دیدار، جمال یار و چشم او
به هر کس غیرِ من در این، جهان دون نظر دارد
نگارم بی خبر ماند از من و حال نزار من
جهان اما ز احوالِ من عاشق خبر دارد
برای آنکه شاید او، خبر گیرد زحال من
فرو رفتمٖ به دریایی که نه پای و نه سر دارد
* عطار

دلتنگی
بیست و چهارم فروردین 1396

"دلتنگم و باید بپذیرم که دگر نیست" *
باید بپذیرم که به این باغ ثمر نیست
در باغ دل شاعر این شهرِ غم آلود
از شاخه ی سر سبز و ز گل هیچ اثر نیست
افسوس که بر سروِ قدِ عشقِ من اکنون
بوسیدنی غیر از ردِ لبهای تبر نیست
صد حیف و صد افسوس که از حال دل من
آن دلبر ما را ابداً،هیچ، خبر نیست
او رفته و من ماندم و یک خاطره ی تلخ
دلتنگم و باید بپذیرم که دگر نیست
* مهاجر

وای از تو
بیست و چهارم فروردین 1396

"وای اگر کار من و عشق به فردا برسد" *
عشق من! کار من عشق به دعوا برسد
عشوه آغاز کنی تا که شوم بازنده
کار ما باز به برنامه ی سیما برسد
من در این سو و تو آن سو و به دست سرکار
عکسی از این منِ آشفته و رسوا برسد
هی بگم؟ هی بگمت را کنی تکرار اما
بانگ رسوایی تو، تا به ثریا برسد
آمدی با دو سه تا یار که رایی ببری
منتظر باش، بمان در کف آن، تا برسد
تو که دیروز شدی کاندید و غوغا کردی
وای اگر کار من و عشق به فردا برسد
* محمد دارابی

محمود و حافظ
بیست و چهارم فروردین 1396

"ای مدعی برو که مرا با تو کار نیست" *
محمود مدعی ست که نیشش چو مار نیست
اما به جان شاخه نباتم قسم که او
اندازه ی پلاس و جلِ یک حمار نیست
او آمده است همره یاران کهنه اش
افسوس که برای جنابش مهار نیست
آمد برای آنکه بگوید به مرد و زن
دیوانه را ز سنگ شما، ننگ و عار نیست
از من به او بگو که برو مرد بی هنر
فصل بهار موقع بانگ و شعار نیست
اینجا بهار ، خنده ی پیر است، پس برو
این باغ رای، بهر تو احمق، بهار نیست
با ادعای خویش نیابی تو ارج و قرب
ای مدعی برو که مرا با تو کار نیست
* حافظ

قهوه تلخ
بیست و چهارم فروردین 1396

قهوه دوست ندارم
تلخی اش اذیتم می کند
اما هر روز قهوه می نوشم
شاید
روزی
تو در فالم باشی

زن و مرد
بیست و سوم فروردین 1396

زنی هستی شما و بنده مردم
از این رو همچو آهن سرد سردم
برای گرمیِ این خانه باید
شوی تو شمع و من دورت بگردم

آمدنت
بیست و سوم فروردین 1396

"تمام قافیه هايم فدای آمدنت " *
و زنده مانده دل من، برای آمدنت
همیشه گوش به زنگ صدای پای تو ام
صدای خوب رسیدن، صدای آمدنت
* علی سلطانی وش

معنی عشق
بیست و سوم فروردین139۶

به پای عشق تو سر را و جان کنم قربان
برای مدح جمالت، زبان کنم قربان
دل زمین و زمان می تپد به عشق شما
و من برای تو جان را عیان کنم قربان
به پیش خلق جهان گفته ام فدای تو ام
و جان و قلب خودم را نهان کنم قربان
ندارد ارزشی این جان من ولی بانو
شما کنار دل من ، بمان، کنم قربان
فدای خنده ی تو ! من فدای لبهایت
تمام هستی خود هر زمان کنم قربان
بیا و رد شو ز روی جنازه ام بانو
و عشق یعنی به پای تو جان کنم قربان

فاصله
بیست و سوم فروردین 1396

دوره گرد پیر
هنوز در کوچه ی معشوق دوران جوانی اش
گل های سرخ رنگ می فروشد
و پیرزن همسایه
به فاصله بین عشق و مرگ می اندیشد
و به دسته گل سرخی که دیروز
بر گور دخترش گذاشته بود

تکراری
بیست و سوم فروردین 1396

دوباره یک غزل و یک ردیف تکراری
دوباره قافیه های شریف تکراری
دوباره تن به تنِ زلف و باد و تکرارِ
شکست خورن باد، این حریف تکراری
نوازشت که نصیبم نمی شود اما
دوباره ضربه ی دستِ خفیف تکراری
دوباره ضربه بزن بر تنم، بزن بانو
بزن به شاعرکت، این ضعیف تکراری
و کاش قافیه می شد در این غزل امشب
دوباره بوسه به دستِ لطیف تکراری
و شعر وقف تو شد تا ابد، لذا گویم
دوباره یک غزل و یک ردیف تکراری

بهار من
بیست و سوم فروردین 1396

بهار آمد، کجایی ای گل من
بکش دستی بروی کاکل من
کمی اندیشه ی فردا کن ،امشب
بگو پیشم بمان ای بلبل من

روز پدر
بیست و سوم فروردین 1396

"روز زن طی شده و روز پدر آمده است
چه پدر کاشته ؛ بنگر چه ثمر آمده است" *
از طلا که خبری نیست در این روز بزرگ
از دو تا شورت و ز جوراب، خبر آمده است
آن طلاها به نظر گرچه نیامد، حالا
هدیه ی مادر ما توی نظر آمده است
آن طلاها همه از جیب پدر آمده بود
شورت و جوراب از این راه و ممر آمده است
اگر از جیب پدر نیست یقینا روزی
از سوی فامیل دوری، ز سفر آمده است
الغرض هدیه گرفته است پدر جان: جوراب
چه پدر کاشته ؛ بنگر چه ثمر آمده است
* محمدحسن هاشمی

آدمها
بیست و سوم فروردین 1396

آدمها دو دسته شده اند
آنهایی که مظلوم واقع شده اند
و آنهایی که از مظلوم دفاع می کنند
لعنت به آدم نماهایی
که این تقسیم بندی را بنا کرده اند

بابای خسته
بیست و دوم فروردین 1396

"گونه هایم انار باغش بود
مثل دست پدر ترک می خورد
اشک شور من و کف دستش
پدرم از خودش کتک می خورد" *

گاه من، گاه مادرم، گاهی
می زد او توی صورتش، اما
در همان لحظه مطمئن بودم
مهربان چون خداست، این بابا

می زد و نعره می زد او اما
گریه می کرد، ناگهان بعدش
پدرم ابر و گریه هایش بود
بارش تندِ بعدِ هر رعدش

خسته از بار زندگی، خم شد
پشت سروِ میان خانه ی ما
بس که دستان مهرِ او برداشت
بارغم را ز روی شانه ی ما

صبح تاشب تمام عمرش را
او کتک خورده بود از دنیا
سیر می شد ز زندگی گاهی
آن زمان، می زد او کتک ما را

صورت سرخ و دست پر زخمش
صبر او، عشق من محک می خورد
اشک شور من و کف دستش
پدرم از خودش کتک می خورد

* بند اول از: شهدخت روستایی فارسی

اسراف در عشق
بیست و دوم فروردین 1396

مرغ دل من راهی سوی قاف ندارد
بیراهه ی عشق، جادّه ای صاف ندارد
در خانه ی دل جای تو خالیست عزیزم
غیر از تو کسی جایی این اطراف ندارد
از چشم تو فریاد، که با خنحر ابروت
هم دست شد و ذره ای انصاف ندارد
فریاد از این زلف پر از پیچ و خم تو
کس دام چنین سخت و زری باف ندارد
سر راست روَم بر سر موضوع نهایی
بخشیدن جان در رهت اسراف ندارد

کوی نیکنامی
بیست و دوم فروردین 1396

"در کوی نیکنامی مارا گذر ندادند" *
از جنگل، از درختان، غیر از تبر ندادند
البته آن تبر را، دستم نداده دنیا
آن را به زور و قوت، جز بر کمر ندادند
خم شد قد چو سروم، از ضربه های دنیا
صد لابه کردم اما، اصلا اثر ندادند
سر را به خاک راهش، عمری نهادم، افسوس
این سر سپرده اش را جز دردسر ندادند
پر سود و منفعت بود، بازار عشق بازی
اما به ما از این سود، غیر از ضرر ندادند
رسوانموده ما را، این عشق و از همین رو
در کوی نیکنامی مارا گذر ندادند
* حافظ

همیشه پیروز
بیست و دوم فروردین 1396

"اندر دل من مها دل افروز تویی" *
در شام جهان، طلیعه ی روز تویی
در جنگ میان عقل و عشقِ دل من
چون عشق منی، همیشه پیروز تویی
* مولانا

ساده
بیست و دوم فروردین 1396

همیشه منتظر مونده تو جاده
که عشق مطلق و درداش زیاده
شده ضرب المثل در بیگناهی
همیشه عاشق تو: قلب ساده

آتش بزن
بیست و دوم فروردین 1396

"بزن با عشق خود آتش به جانم" *
بزن آتش به مغز استخوانم
اگر نالیدم از جورت زمانی
بزن با مشتِ محکم بر دهانم
* علی بهشت آیین

زن می خوام
بیست و دوم فروردین 1396

"برایم زن بگیر ای مادر من" *
بزن تاج گلی هم بر سر من
نگو زن داری، خُب! دارم که دارم
باید چار تا نمایی همسر من
* حمید مولایی

دلیل ازدواج مجدد
بیست و دوم فروردین 1396

"برایم یک زن دیگر بگیرید" *
یکی از این یکی بهتر بگیرید
نمی خواهم خودِ من زن، ولیکن
برای بچه ها مادر بگیرید
* مهدی خضری

حاج اختلاسی
بیست و دوم فروردین 1396

"گرفتارت شدم خیلی اساسی" *
خدایی که تکی، تو آسِ آسی
دلار سبز من، از فتنه ی تو
شدم معروف به، حاج اختلاسی
* محمدجواد فلاحی

سید خندان
بیست و یکم فروردین 1396

"ای دوم خرداد تو سرمنشاء تدبیر
ابروی تو خونبار تر از هجدهم تیر" ؟
خوش چهره ای و خنده ی تو دل ز همه برد
بیهوده نکردند تو را منعِ ز تصویر
تَکرار تو دارد به خدا در همه کشور
بیش از تی ویِ ملی نما، حکمت و تاثیر
بر عکس شده هرچه مثل بوده، از این رو
در تی ویِ ما خورده کف دیگ به کفگیر
برخیز !بیا! سیدِ خندان، که رسالت...
داری که بیایی، نکنی اندکی تاخیر
این کشور ما بیشه ی شیران دلیر است
خالی نشود کاش ز شیری چو تو، ای پیر
بیست و نهم اردیبهشت است دوباره
همچون دوی خردادِ تو ای بر دل ما میر
برخیز! کلیدی نو به قفل وطن انداز
ای دوم خرداد تو سرمنشاء تدبیر

من و چشم تو
بیستم فروردین1396

"پیوسته چشم شوخت ما را فکار دارد
آن تُرک مست آخر با ما چه کار دارد " *
تیر و کمان ز ابرو، مژگان چو تیر و گویا
چشمان دل سیاهت، قصد شکار دارد
لبهای تو دو جامِ پر می ولی خمارم
خمّار من لبانت، ما را خُمار دارد
دیشب مچ دلم را، در کوچه ات گرفتم
این نابکار شبها، آنجا قرار دارد
من می دوم به سویت،تو می گریزی از من
پاهای بچه آهو ، قصد فرار دارد؟
آهوی من! در اینجا، یک شیر خسته خفته
یک شیر که به سینه، قلبی فکار دارد
* عبید زاکانی

شمس یا خدا؟
بیستم فروردین 1396

"از فراق شمس دین افتاده ام در تنگنا" *
تنگنایی تنگ، یک سو شمس دین یک سو خدا
می کِشد دل را به سوی خویش شمس دین ولی
می کُشد من را برای دین از آن جانب "فتا"
* مولانا

نوروز بی تو
بیستم فروردین 1396

شده نوروز و دل گردیده پرپر
که محرومم ز دیدار تو، دلبر
بیا و سال نو پیش دلم باش
بمان پیش دلم، صد سال دیگر

فیلم زندگی من
بیستم فروردین 1396

تو رفتی، شد زمان ثابت
شدم مبهوت و ماتِ مات
که فیلم زندگیم انگار
پلاکت خورده و شد کات

صدا و نور و حرکت: کات
تموم فیلممون این بود
همین قد مختصر، کوتاه
همین اندازه غمگین بود

تو نقش اولش بودی
یه عشق غایب حاضر
منم آرتیست این فیلمم
یه مرد عاشق شاعر

تموم شد فیلممون حالا
وسایل توی انبارن
توی بایگانی این فیلم
چشای مردی می بارن

یه اسکار سهم من می شد
اگه بودی توی این شات
ولی رفتی و فیلم من
پلاکت خورده و شد کات

دلیل شاعری
نوزدهم فروردین 1396

"برخیز وبیا که واژه ها لنگ تواند
شعر و قلمم دوباره دلتنگ تواند" *
یک گوش نه! هر دو گوش من، هر ساعت
جان خود تو، منتظر زنگ تو اند
من معتقدم که جان عشاق جهان
دردست خدا، نه! جمله در چنگ تو اند
هشیار ندیده چشم من در دنیا
این اهل زمین، تمامشان منگ تو اند
قلب همه ی پرنده های عالم
دلبسته ی قلب همچنان سنگ تو اند
گلهای پر از رنگ جهان هم همه شان
مبهوت نگاهِ چشم خوش رنگ تو اند
پاهای منِ ضعیف که، جای خودش
پاهای زمان هم به خدا لنگ تو اند
* شهرام حسینی

حجاب
نوزدهم فروردین 1396

زاهد بگوید نام زیبایت نهانی
پر کرده عطر گیسوی نازت جهانی
گشته نسیم صبح مست بوی مویت
گیسو بپوشان، دلبر ابرو کمانی

گیسوانت
نوزدهم فروردین 1396

"گیسوانت بوی باران می دهد" ؟
بوی شالیزارِ گیلان می دهد
خنده هایت معنی روح القدس
مرده ی صدساله را جان می دهد
می ستانی در عیان جان مرا
بوسه هایت جانی پنهان می دهد
می شوی مهمان قلب عاشقم
میزِبان را لقمه، مهمان می دهد
آدمم ،حوای من چشمان تو
سیب سرخی دست شیطان می دهد
چشمهایم خیس اشک و زین سبب
گیسوانت بوی باران می دهد

بهار انتخابات
نوزدهم فروردین 1396

"بهار است و بهار است و بهار است
دو دوتا گاه سه گاهی چهار است" *
برای رای ما گشته پیاده
جنابی که تویوتایی سواراست
نموده ول گرانی را و گوید
که در دستان من آن را مهاراست
شنیدم در بلاد غرب و کافر
-همانجایی که پول آن دلار است-
نباشد رای ملت مفت و ناچیز
شنیدم نرخ آن بیش از هزار است
ولی در شرق کافر قیمت آن
سه تا صد، فوق فوقش یک هزار است
و در برخی نقاط شرق حتی
به جای پول، زور است و فشار است
از این رو توی شرق و غرب دنیا
بساط انتخاباتش قمار است
بنازم انتخابات وطن را
که رای ما ز روی افتخار است
در اینجا بهر کاندیدای خدمت
بهار است و بهار است و بهار است
* سعید مسگرپور

شنا
نوزدهم فروردین 1396

"آب گاهی مومنین را هم شناگر می کند" *
توی استخر بلاد کافران، تر می کند
می شود آنجا هویدا اختلاف بین ما
که جناب مومنِ ما میلِ کافر می کند
* علی صفری

کدامین را؟
نوزدهم فروردین 1396

"نمی دانم تو را،یا خاطراتت،یا که هجران را
ویا نفرین کنم آرامش ماقبل طوفان را" *
تو حوری، من گنهکارِ اسیر آتش دوزخ
خدا لعنت کند گندم، و سیبِ دست شیطان را
خدا رحمت کند حوا و آدم را، ولی این دو
رها کردند در دنیای خاکی نسل انسان را
ولش کن، قصه ی آغازخلقت را، ببین من را
که مهمان تو ام، باید ببوسی روی مهمان را
کریمان جهان، تکریم مهمان را بنا کردند
نباید زیر پا بگذاشتن، راهِ این کریمان را
کدامین را به پیش حق تعالی شکوه خواهم کرد
نمی دانم تو را،یا خاطراتت،یا که هجران را
* فرامرز عرب عامری

غیر ممکن
هجدهم فروردین 1396

رویای قشنگی‌ست، و اما شدنی نیست
افسوس! تو و من ، به دلت ما شدنی نیست
خم شد ز غم عشق تو و تا شده بانو!
آن سرو که می گفت، قَدَش تا شدنی نیست
عشق تو بزرگ است، زبس خوب و بزرگی
آنقدر که در قلب کسی جا شدنی نیست
عشق تو نشسته ست به قلب همه ی خلق
از قلب کسی عشق شما، پا شدنی نیست
در کاسه ی چشمان پر اشکم نظری کن!
بیهوده نگو کاسه که دریا شدنی نیست
دل محو خیالی ست ز دیدار من و تو
این خواب و خیال ست، دریغا شدنی نیست
"آغوش من و عشق تو و لحظه‌ی دیدار
رویای قشنگی‌ست، و اما شدنی نیست" *
* عباس زارعی

دعا ی مخصوص
هجدهم فروردین 1396

خداوندا، تو ارزان کن گران را
مصفا کن خودت یارب جهان را
ز دولتها نشد چیزی نصیبم
بغیر از گشنگی! پر کن دهان را
و بعدش هم بده ازلطف بی حد
دو تا خانه، تمام شاعران را
خداوندی و داری قدرتش را
بکُش امشب، خودت مادر زنان را
_نباشد مادرِزن قصد بنده
کسی که مادرش را زد، همان را_
خلاصه مانده ماشین و کمی پول
بده یارب هم این را و هم آن را
و در آخر، دوباره حرف اول:
خداوندا، تو ارزان کن گران را

رخ تو
هجدهم فروردین 1396

"قافیه باخته شاه دلم از ماه رخت" *
شاعرم، شاعرِ درباریِ درگاه رخت
داری بر گونه ی خود چاه زنخدان بانو
قلب صد یوسف مصری ست ته چاه رخت
* الهام شیرازی

شب عشق
هجدهم فروردین 1396

شب،جام شرابی به کف ومستی و آواز
پروانه ای و شعله ی شمعی و کمی ناز
یاری به برت باشد و تو شعر بخوانی
با عشق رخ یارت و او هم بزند ساز

حواست به من باشه
هفدهم فروردین 1396

"جناب شعرهای من،حواست هست دلتنگم" *
حواست هست ساقی جان، که بی تو گیجم و منگم
کجایی ای گل خوشبو؟ منم آن بلبل خسته
که بی تو همدم خارم، که بی تو، من بد آهنگم
جوان و شادی و پیرم، قشنگ و نازی و زشتم
بگیر از لطف خود دستم، که بی لطف شما لنگم
گل خوشرنگ و زیبایم، صفابخش چمن هایی
ببین که ساده ام، صافم، شبیه آب، بی رنگم
اگر باشی کنار من، شبیه حافظ و صائب
به شعر خویش ممتازم، به شعرم شوخم و شنگم
ولی افسوس از لطفِ تو محرومم عزیز من
جناب شعرهای من،حواست هست دلتنگم؟
* مریم قهرمانلو

بهار گل نرگس
هفدهم فروردین 1396

"هوای کوچه باغ بی قراری
بهاری شد بهاری شد بهاری" ؟
رسیده لشکر گلهای زیبا
شده سرما و یارانش فراری
شده بلبل انیس غنچه ی گل
شده کارش به او خدمت گزاری
هوا آبی، زمین سبز و پر از گل
عجب تصویر خوش رنگ و نگاری
بیا ای ابر رحمت، شد بهاران
تو باید بر سر گلها بباری
بیاای ساقی چشم انتظاران
ببر ازعاشقان خود خماری
بیا ای غائب حاضر، که دنیا
شده دلخسته از چشم انتظاری
بیا از عطر نرگس پر کن امشب
هوای کوچه باغ بی قراری

آهن ربا
هفدهم فروردین 1396

"آهن ربای چشم تو، آهن ربایی می کند" ؟
خاک کف پای شما، دل را هوایی می کند
زلفِ چو دام تو کُند، آزادِ از بند خودم
در پیچش خود زلف تو، مشکل گشایی می کند
شد زنده قلب مرده ام، ازخنده ی زیبای تو
هر خنده ی زیبای تو، کاری خدایی می کند
دل را به سویت می کشد، چشم سیاهت زان طرف
ابروی همچون خنجرت، قصد جدایی می کند
بی بیِ عشقی، تو تکی، سربازِ تو، هر بی دلی
شاه دلِ من پیش تو، هرشب گدایی می کند
امشب دل دیوانه ام، شاعر شد و در پیش تو
رد گشته ازبیت و غزل، دیوان سرایی می کند
من آدمم، حوای من، ای سنگ دل، حرفی بزن
آهن ربای چشم تو، آدم ربایی می کند

جمع اضداد
هفدهم فروردین 1396

دو چشم تو دو تا گوی سیه رنگ
صدای ناز تو، نرم و خوش آهنگ
لبت شیرین چنان جام عسلها
ولی قلب تو همچون پاره ای سنگ

خبر داری؟
هفدهم فروردین 1396

"خبر داری که بیش از حد قشنگی" *
خبر داری که ماهِ این پلنگی؟
شبیه بلبان، هستی خوش آواز
شبیه برگ گل، خوش آب و رنگی؟
ربودی قلب من را با نگاهی
زبس نازی، ز بس که شوخ و شنگی
به زیر ابروان چون کمانت
مژه داری که هریک چون فشنگی..
به قلب من نشیند هر شب و روز
چنان سنگی به پای مرد لنگی
به قلبت می دهم امشب پیامی:
عزیزمن! چرا از جنس سنگی؟
* شهراد میدری

بهار انتخاباتی
هفدهم فروردین 1396

"زمستان رد و شد و آمد بهاران" *
بگو از بنده پیغامی به یاران
ندارد گرچه ربطی این به بنده
شده ایام جذبِ رایِ مهمان
شده ایام خوبِ انتخابات
شده چون سفره ای، هرجای ایران
شده کاندید خدمت، پیرِ دانا
و حتی طفلهای رند و شیطان
شده آماده سوژه تا بطنزیم
بیا شاعرشو و مارا بخندان
که شاید گل بروید توی صندوق
زمستان رد و شد و آمد بهاران
* الهه خدام محمدی

تیر مژگان
شانزدهم فروردین1396

"به مژگان سیه کردی هزاران رخنه در دینم" *
اسیرم کرده ای بانو، به دام زلف مشکینم
مرا محکم تر از اینها، ببندی ،شاکرم بانو
که دارم آرزو، عمری، به پهلوی تو بنشینم
تو شاهی، پادشاهی کن، گدا را پیش خود بنشان
به درگاهت ببین من را، که عمری عبد و مسکینم
طبیب درد من! عشقم! به بیمارت نگاهی کن
که چشمان سیاه تو، شده درمان و تسکینم
بخند ای گل، به روی من، فدای خنده های تو
نخندی گر، به جان تو، تمام عمر غمگینم
شدم من پیرصنعان و، شدی تو دختر ترسا
به مژگان سیه کردی هزاران رخنه در دینم
* حافظ

لجبازی
شانزدهم فروردین 1396

می دانم که فراموشم کرده ای
اما دلم می خواهد
به همه بگویم
هنوز هم
دوستم داری

آرایشگر
شانزدهم فروردین 1396

آرایش این عروس کاریست عظیم
لولو ، شده حوری ازکرامات حکیم
من معتقدم که کار محمود است این
زیرا که بزک شده چو ایران قدیم

تنهایی
شانزدهم فروردین 1396

"ای پادشه خوبان،داد از غم تنهایی" *
می گفت بقایی به، محمود که آقایی
با پیت درختی را در خاک فرو کردی
در پیت ترین عشقم! ای یاور مشّایی
محروم شدی حالا، از آمدن، اما من
می آیم و انگاری، با کبکبه می آیی
با یاد زمانی که، من بودم و تو بودی
از دست همه رفته ،پایاب شکبیایی
خرداد دگر آید، باید که نموداری
ترسیم نمایم من،با خوبی و زیبایی
عکس زن مردم را، باید که بیابم من
تا اینکه به پیروزم! باشیوه ی رسوایی
ای کاش که رای من، بیش از دو سه تا باشد
ای پادشه خوبان، داد از غم تنهایی
* حافظ

پاچه خواری
شانزدهم فروردین 1396

"در کوی نیکنامی ما را گذر ندادند" *
در جنگ با گرانی مارا سپر ندادند
پیش رئیس هامان، صد گونه مدح گفتیم
اما به ما بجایش، یک کیسه زر ندادند
* حافظ

زلزله
شانزدهم فروردین 1396

ای مایه ی آرامش من ، زلزلزه بفرست
شاید که بلرزد دل من در حرم تو
#زلزله_مشهد

من و چشمت
پانزدهم فروردین 1396

شده دنیای من چشمان تیره
شده دنیا به چشمان تو خیره
شدم مغلوب نازِ چشم مستت
شده چشمان نازت، باز چیره
شدم زندانی در زندان عشقت
میگن عاشق همیشه یک اسیره
دعا کردم ، به محراب دو ابروت
خدا هرگز تو رو از من نگیره
دعا کردم که تو مال خودم شی
دعا کردم که بدخواهت بمیره
بیا ، امشب بیا پیشم عزیزم
که فردا واسه بودن خیلی دیره
بیا و هم دل من باش، فدات شم
که این شاعر دلش پیش تو گیره
سفید شد موی من از دوری تو
شده دنیای من چشمان تیره